Kontekst wsi Zamarski

Projektowany obiekt, umiejscowiony w wiejskim kontekście najstarszej wsi cieszyńskiej – Zamarskach, czerpie inspiracje ze swojego otoczenia. Ideą projektową stało się stworzenie nowoczesnej interpretacji historycznej zabudowy wiejskiej, będącej, ze względu na swój bogaty program funkcjonalny, nowym centrum aktywności dla mieszkańców. W założeniu budynek nie mógł zdominować otaczającego go krajobrazu, a raczej uzupełnić go o stonowaną, ale jednocześnie wyróżniającą się architekturę. Aspektem projektowym wziętym pod uwagę było również pogodzenie ciągu komunikacyjnego (pomiędzy pobliskim parkiem a kościołem) a nową kubaturą.

Nowoczesna forma w lokalnym wydaniu

Położenie pomiędzy parkiem a zabytkowym drewnianym Kościołem Św. Rocha, jak również nierównomierne ukształtowanie terenu działki, wpłynęło na jego formę oraz układ funkcjonalny. Częściowo zagłębiony w terenie budynek wykorzystuje taras jako przedłużenie osi komunikacyjnej pomiędzy parkiem a Kościołem, równocześnie tworząc nowe otwarcia widokowe na północną oraz zachodnią stronę wsi. Trzy wystające ponad poziom parteru bryły to archetypiczne wyobrażenie chat i stodół wiejskich, podkreślone poprzez zastosowanie nawiązujących do oryginału materiałów elewacyjnych. Dzięki takiemu rozbiciu formy architektonicznej budynek swoimi gabarytami nie zdominuje sąsiedniej zabudowy. Stanie się przy tym przyjazną w odbiorze dominantą urbanistyczną, łączącą tradycyjną zabudowę z nowoczesną.

Sztuka kompromisu

Budynek stanowi siedzibę 3 odrębnych funkcji: Gminnego Ośrodka Kultury, Ochotniczej Straży Pożarnej oraz biura Sołtysa. Pogodzenie tak wielu aktorów w obrębie jednej kubatury stanowiło największą trudność podczas projektowania, wyzwanie to udało się jednak osiągnąć z sukcesem, choć nie bez pewnych kompromisów. Podział na 3 osobne bryły, połączone wspólnym parterem, w dużym stopniu wynika właśnie z różnorodności funkcji oraz odrębnych wymagań dla każdej z nich.

Budynek wyposażono w sale zajęciowe, szatnię, salę widowiskową ze sceną oraz zapleczem, połączoną z pełną kuchnią. Część OSP stanowi garaż dla wozu bojowego, zaplecze szatniowe, sala spotkań oraz pomieszczenia towarzyszące. Swoje miejsce znalazło biuro sołtysa wraz z salą umożliwiającą spotkania lokalnych stowarzyszeń. Każda z części posiada odrębne wejście, dzięki czemu organizacje mogą działać w obrębie budynku niezależnie od siebie. Każda z części wyposażona jest we własną strefę sanitarną, uzupełnioną dodatkowo o łazienki dostępne od zewnątrz dla użytkowników parku oraz pomieszczenie gospodarcze. W obrębie parteru główną komunikację stanowi hol wejściowy, z zaakcentowaną pozostałością bo dawnej wieży strażackiej. Części budynku na 1 piętrze spaja ogólnodostępny taras, który można połączyć z salą widowiskową, tworząc rodzaj zewnętrznego foyer.

Wartość dodana

Wartością obiektu jest możliwość jego doświadczania z różnych kierunków. Różne możliwości wejścia do budynku, różna kompozycja form w zależności od kierunku patrzenia, rożne wysokości poszczególnych brył, otwarcia widokowe tworzone w załamaniach górnych części, dualizm przestrzeni tarasowej z wewnętrzna przestrzenią holu, to wszystko cechy stanowiące o niezwykłości inwestycji. A dla użytkownika możliwość obcowania z innym budynkiem przy każdym kolejnym spotkaniu.