Stadion Miejski

Miasto Rybnik realizuje politykę zrównoważonego rozwoju, której kluczowymi elementami są rewitalizacja, modernizacja infrastruktury oraz rozwój przestrzeni zielonych i rekreacyjnych. W tą zieloną tożsamość wpisaliśmy Naszą propozycję (nie)nowego Stadionu Miejskiego. Pracy od początku przyświecała idea cyrkularności materiałowej, a efektem, w naszej opinii, jest obiekt o możliwie naturalnym wyglądzie, wpisany w zielono wypoczynkowe otoczenie.

Forma stadionu

Stadion rybnicki to nie byle jaki stadion – to stadion żużlowy. Eliptyczny kształt toru oraz ślady od jazdy na żwirowej nawierzchni definiują charakter obiektu. Motyw śladów rozwinięto, tworząc formę stadionu opartą na ringach, zarówno wizualnie, jak i komunikacyjnie. Bryła dostosowuje się do terenu, umożliwiając wejście na poziomie placu wejściowego. Forma zadaszenia nawiązuje do motocyklowych śladów i w jasny sposób definiuje żużlowe przeznaczenie stadionu.

Zagospodarowanie terenu

Pomysłem na formę zagospodarowania jest eliptyczny kształt toru żużlowego. Plac frontowy, zaprojektowany na planie elipsy, tworzy reprezentacyjną strefę wejścia a eliptyczny ciąg pieszy łączy plac z parkingiem podziemnym i boiskiem lekkoatletycznym. Ciągi piesze prowadzące do stadionu zostały wkomponowane w układ urbanistyczny miasta, zapewniając spójność z istniejącą siecią komunikacyjną. Zieleń zaprojektowano w formie kolistych wysp. Ciągi piesze zostały wkomponowane w układ urbanistyczny miasta. Zieleń zaprojektowano w formie kolistych wysp. Całość dostosowano do ukształtowania terenu, tworząc tarasowy system placów i dróg, stanowiący podstawę dla bryły stadionu.

Funkcjonowanie obiektu przez lata przyzwyczaiło mieszkańców do układu strefy wejściowej od ul. Żużlowej. W projekcie zachowano ten układ, skierowując wejście na ruch pieszy od Placu Wolności. Wykorzystano istniejącą zatoczkę autobusową przy ul. Gliwickiej. Dostęp do parkingu P1 zapewniono przez zjazd z ul. Żużlowej, a droga wewnętrzna z zjazdem od Gliwickiej prowadzi do parkingu P2 oraz parkingów dla pracowników i Administracji MOSiR. Wejście prasowe i VIP zaplanowano od strony ul. Gliwickiej.

Poziom -2 i -1: Parking podziemny P2.

Poziom 0: Płyta boiska, funkcje biurowe (Administracja MOSiR), pomieszczenia klubowe oraz park maszyn (dostępne z parteru, północnej i wschodniej strony). Park maszyn znajduje się pod trybuną wschodnią z boxami dla zawodników, z przejazdem łączącym płytę z paddockiem oraz placami technicznymi. Dostęp dla pracowników imprez masowych i kibiców gości z dedykowanym sektorem i gastronomią. Pod strefą VIP – zaplecze piłkarskie, media center i mixed zone przy linii startowej.

Poziom +1: Dostępny z ul. Gliwickiej, osobne wejścia dla mediów, VIP-ów i piłkarzy. Główne foyer łączy się z salami wielofunkcyjnymi i VIP-roomami (max. 150 osób). W osi stadionu pomieszczenia sędziowskie. Komunikacja przez ring techniczny, dostępny dla obsługi i ewakuacji. Strefy sanitarne pod trybunami w układzie 2 traktowym.

Poziom +2: Dostępny z placu frontowego z bramkami wzdłuż południowej elewacji. 21 punktów gastronomicznych, dostęp kibiców na sektory, w tym trybunę górną. Nad strefą VIP Sky Lobby z widokiem na tor oraz boxy komentatorskie. Pod placem wejściowym parking dla 60 miejsc, pawilon kasowy i sklep, obsługujący również imprezy lekkoatletyczne.

Strefa lekkoatletyczna: Zadaszona trybuna lekkoatletyczna z zapleczem sportowym (szatnie, siłownia, sauna) pod trybuną, umożliwiająca łatwą komunikację między siłownią a torem biegowym.

(nie)nowy stadion

W koncepcji zastosowano gabiony jako główny materiał elewacyjny obiektu. Wypełnienie z kruszywa rozbiórkowego z miejskich inwestycji (np. cegły charakterystycznej dla śląskiej architektury) lub kruszyw kopalnianych wpisuje obiekt w ideę cyrkularności materiałowej i przyczynia się do obniżenia śladu węglowego inwestycji. Takie rozwiązanie umożliwia uzyskanie nietypowej elewacji z naturalnych materiałów, zgodnej z MPZP, zakazującego używania paneli z tworzyw sztucznych.

Ceglany charakter nawiązuje do zabytkowego kompleksu szpitalnego przy ul. Gliwickiej. Zastosowanie materiałów z obiegu wtórnego na elewacjach w takiej formie pozwoli również ominąć problem certyfikacji materiałów budowlanych w obiektach użyteczności publicznej.

Zadaszenie stadionu i pas elewacyjny górnej kondygnacji zaprojektowano z membrany PVC, która pozwala na doświetlenie trybun w ciągu dnia i umożliwia wielokolorową iluminację nocną.